Hommage
Bert en Corry van Beek, San Diego, California
Bert en Corry van Beek en hun jonge dochter Willemien woonden in Arnhem, Gelderland. Bert van Beek was zoekende naar de geestelijke waarden in het leven. Hij zocht het in het geloof. Hij was aanvankelijk Nederlands Hervormd als ik me niet vergis. Later zocht hij zijn heil in de Oud-Katholieke kerk en maakte - zoals mijn ouders en een aantal bevriende echtparen in Arnhem - kennis met de Swedenborg-kerk waarvoor de Amerikaanse dominee Frank Rose naar Rotterdam kwam om daar over te vertellen. Hoe en in welke mate Swedenborg invloed heeft gehad op Bert's handelen en levensbeschouwing weet ik niet.
Wel herinner ik me dat Bert en Corry in het najaar van 1956 met dochter Willemien emigreerden naar Amerika. Er is altijd een bepaalde mate van contact onderhouden tussen de families Windig, De Haas, en Bruil in Arnhem en de Van Beeks in San Diego.
De families Windig, Bruil en De Haas op een zondagmiddag, eind jaren '50, op de Loenermark (Hoge Veluwe)
Van links naar rechts: Hannie Windig geflankeerd door Klaus (links achter haar) en zijn broer Detlef, twee jongens die uit Berlijn voor een maand naar Arnhem kwamen via een kerkelijke organisatie om in Nederland wat aan te sterken. Daarnaast Piet Windig met daarachter Boudewijn Bruil waarvan alleen een deel van een been en een geruit hemd te zien is. Vóór Piet Windig zit Rudolf Bruil. Naast Piet staat zijn dochter Nina Windig. Dan is er Deodaat Bruil, Ans Bruil, mevrouw de Haas, Doris Windig, Ernst Bruil(?), meneer de Haas en dochter, en buurjongen Raymond Witten.
Toen
ik vele jaren later, in 1978, 5 weken naar Amerika ging lag het voor de
hand dat ik ook Bert en Corry zou gaan bezoeken. Van te voren had ik mijn
komst aangekondigd en reed in de Chevrolet Nova (die ik in San Francisco
had gehuurd) van Santa Monica naar SanDiego.
Ik werd zeer gastvrij ontvangen en logeerde een aantal dagen bij hen. Ze
namen me mee naar de San Diego Zoo, naar het gebouw waar de Panama–California
Exposition in 1910 was gehouden en waar in 1978 een groep treinfanaten hun
clubhuis hadden ondergebracht met een enorm groot emplacement, met tunnels,
perrons, bruggen, en een gedetailleerde dienstregeling. Bert en Corry namen
me mee naar de stad en mee uit eten. Hun huis stond buiten de stad op een
heuvel in de wijk Allied Gardens van waaruit je in de verte het eigenlijke
San Diego met zijn marinebasis en de Stille Ocean zag.
Bert
vertelde me over zijn werk als technisch tekenaar. In de firma werd hij
zeer gewaardeerd. Maar hij vertelde me ook dat als je even wat minder aandacht
had voor een project, je gemakkelijk ontslagen kon worden. Dat was het 'Amerikaanse
systeem'. Voor jou tien anderen.
Corry
was een "registered nurse" zoals dat heet. Ze was een zeer gewaardeerd
verpleegster. En dochter Willemien was getrouwd en woonde in Florida.
Een fijne tijd heb ik bij hen doorgebracht.
Meer
dan 20 jaar later, toen ik voor het eerst over een snelle internetverbinding
beschikte, heb ik weer eens telefonisch contact opgenomen. Het speet me
te vernemen dat Bert toen was overleden.
Corry en Bert Van Beek in 1978
Met Bert van Beek
Met Corry van Beek aan de lunch
'Mijn' 1978 Chevrolet Nova
Bert
and Corry van Beek and their young daughter Willemien lived in Arnhem,
Gelderland. Bert van Beek was searching for the spiritual values in life.
He looked for it in relegion, in faith. At first he was member of the
Dutch Reformed Church I guess. Later he sought refuge in the Old Catholic
Church and - like my parents and a number of befriended families in Arnhem
- became acquainted with the Swedenborg Church for which the American
minister Frank Rose came to Rotterdam to lecture about. How and to what
extent Swedenborg influenced Bert's actions and philosophy of life I do
not know.
I do remember that Bert and Corry emigrated to America with their daughter Willemien in the fall of 1956. There has always been a certain amount of contact between the Windig, De Haas, and Bruil families in Arnhem and the Van Beeks in San Diego. So when I went to America for 5 weeks in September of 1978, it was obvious that I would also visit Bert and Corry.
I
was received very hospitably and stayed with them for several days. They
took me to visit the city, to the San Diego Zoo, to the building where
in 1910 the Panama-California Exposition had been held and where in 1978
a group of train enthusiasts had set up their clubhouse with a huge railroad
yard, with tunnels, platforms, bridges, and a detailed timetable. Bert
and Corry took me out to dinner. Their house was outside of town in the
Allied Gardens borough. It was located on the hill side from which you
could see in the distance the city of San Diego and the Pacific Ocean.
Bert told me about his work as a technical draftsman. In the firm, he
was highly regarded. But he also told me that if you were a little less
focused on a project, you could easily be fired. That was the "American
system".
Corry was a "registered nurse". And daughter Willemien was married
and living in Florida.
A fine time I spent with them.
More than 20 years later, when I had a high-speed Internet connection, I contacted the San Diego residence by phone. I was sorry to learn then that Bert had passed away.
